สัญลักษณ์คือเสียงประสานอันสมบูรณ์แบบ คือท่วงทำนองศักดิ์สิทธิ์ ซึ่ง Karthus ขับร้องดั่งคณะประสานเสียง เสียงต่ำของเขาพุ่งทะยานไปคู่กัน เคียงข้างไปกับบทเพลงบรรเลง เสียงดนตรีแสนเร้าใจ ท่วงทำนองอันมืดหม่นสง่างาม และเพลงสรรเสริญที่ดังขับขาน ความตายพลันกลายเป็นชีวิต และกลับกลายเป็นความตายอีกครั้ง แต่ Karthus ก็ยังคงอยู่ คอยขับขานสัญลักษณ์เหล่านั้นที่คอยถักทอทุกสรรพสิ่งไปชั่วนิรันดร์